Narito ang maikling buod ng isang-libong taon ng mahabang kasaysayan:
Sa madaling sabi, ang Aklat ni Mormon ay isang kuwento tungkol sa isang pamilya. Si Lehi ay isang propeta sa Jerusalem. Binalaan ng Diyos si Lehi sa isang panaginip na dalhin ang kanyang pamilya at lisanin ang Jerusalem dahil sasakupin iyon. Tinawid nila ang karagatan patungo sa mga lupain ng Amerika. Hindi naniwala sina Laman at Lemuel, ang nakatatandang mga anak na lalaki, na binigyang-inspirasyon ang kanilang amang si Lehi. Madalas silang magreklamo. Ang nakababata nilang kapatid na si Nephi ay puspos ng pananampalataya. Pinili ng Diyos si Nephi na mamuno sa pamilya at maging guro nila.
Kalaunan ay nahati ang kanyang pamilya sa dalawang grupo: mga Nephita at mga Lamanita. Ang mga grupong ito ay madalas mag-away at palaging sinusubukan ang kanilang pananampalataya. Ang pananampalatayang ito ang pumupuno sa mga pahina ng Aklat ni Mormon bilang makapangyarihang mga sermon, aral sa buhay, at espirituwal na karanasan.
Matapos mabuhay na mag-uli si Jesus, nagpakita Siya sa mga tao sa lupain ng Amerika. Tinuruan Niya sila tungkol sa binyag at kapatawaran. Pinagaling Niya ang kanilang maysakit at binasbasan ang kanilang mga anak. Itinatag Niya ang Kanyang simbahan. Hindi katulad ng mga nasa Jerusalem, nakinig ang mga tao kay Jesus. Pagkatapos, namuhay sila sa kapayapaan sa loob ng daan-daang taon.
Sa paglipas ng panahon, nawalan ng pananampalataya ang mga tao at muling nagkaroon ng digmaan, na lumipol sa halos buong populasyon.